Diagnoza medyczno-behawioralna prowadzona w Specjalistycznej Poradni Leczenia Chorób Cywilizacyjnych HarmonyMed ma charakter złożony i wielostopniowy.

 Pierwszy stopień zintegrowanej diagnozy chorób cywilizacyjnych to zbadanie jak dokładnie prezentują się objawy chorobowe, z którymi zgłasza się do nas pacjent i w jakie są okoliczności, w których się one ujawniają. Kluczowym zadaniem diagnostycznym na tym etapie jest zweryfikowanie charakteru objawów oraz kontekstu ich wystąpienia. Badamy więc co dokładnie i w jakich okolicznościach dzieje się z pacjentem.

W przebiegu wywiadu lekarskiego staramy się dowiedzieć:

  • Jak wyglądają same objawy chorobowe – czy mają one charakter ciągły, czy też sytuacyjny, jakie jest nasilenie objawów i ich zmienność?
  • Jaka jest konstelacja objawowa, czyli czy objawy tworzą jakiś spójny obraz kliniczny, czy też są zmienne i mało powtarzalne
  • Czy obraz kliniczny wskazuje na jakiś zespół chorobowy z konkretną, jasno zdefiniowaną etiologią (np. bezsenność w depresji, nadciśnienie nerkopochodne, przewlekłe zmęczenie w niedoczynności tarczycy itd.)?
  • Czy też raczej zgłaszane objawy są wyrazem przewlekle doświadczanego dystresu i skutkować będą wielonarządowymi zespołami klinicznymi?
  • Czy towarzyszy lub poprzedza wystąpieniu objawów chorobowych jakiś powtarzalny stan emocjonalny, konkretne złe samopoczucie psychiczne lub powtarzalny wzorzec myślowy?
  • Czy to co się dzieje z pacjentem na poziomie objawowym (np. napadowi nadciśnienia, bezsenności, objadaniu się) ma związek z jakimś jego niekorzystnym stanem psychicznym? Czy ten stan psychiczny (np. rozdrażnienie, niepokój, znużenie) w jakiś sposób poprzedza wystąpienie objawów lub je nasila?
  • Czy wystąpienie lub też nasilenie objawów chorobowych związane jest z jakąś szczególną sytuacją życiową pacjenta, zarówno w obszarze życia społecznego, zawodowego lub prywatnego?
  • Czy są okoliczności, miejsca lub ludzie, które w jakiś sposób wpływają na nasilenie dyskomfortu psychofizycznego i nasilenia cierpienia? Np. czy szczególnie źle śpimy po doświadczonym stresie w pracy, przejadamy się po konfliktach z partnerem, boli nas głowa po wielogodzinnym pobycie w biurze?

 Diagnoza objawowo-sytuacyjna – przeanalizowanie obrazu klinicznego schorzenia i okoliczności wystąpienia oraz nasilenia objawów chorobowych u pacjenta jest pierwszym poziomem diagnozy prowadzonym w Poradni HarmonyMed.

 Drugi stopień zintegrowanej diagnozy chorób cywilizacyjnych to zbadanie, dlaczego w ogóle doszło do zachorowania. Co jest konstytucjonalnym czynnikiem predysponującym do wystąpienia choroby i jakie konkretne czynniki środowiskowe mogą być szkodliwe dla pacjenta.

 Kluczowym zadaniem diagnostycznym na tym etapie jest zweryfikowanie etiologii schorzenia – dlaczego właśnie ten pacjent doświadcza takowych cierpień. Badamy więc czy choroba może być wyrazem wrodzonych, genetycznych predyspozycji pacjenta lub jego utrwalonej struktury psychofizycznej, ale też czy może być wynikiem oddziaływania konkretnych, szkodliwych czynników środowiskowych.

W przebiegu wywiadu lekarskiego staramy się dowiedzieć:

  • Czy zgłaszane przez niego objawy stanowią wyraz zaburzeń stricte fizykalnych związanych z biologicznie zdeterminowanymi chorobami organizmu (np. otyłość w przebiegu szeregu zaburzeń endokrynnych, bezsenność i lęk w chorobie afektywnej, przewlekłe zmęczenie w niedoczynności tarczycy i mnóstwo innych przykładów wpływu konkretnych chorób somatycznych na samopoczucie)?
  • Czy są one elementem jakiejś konkretnej choroby organicznej (np. nadciśnienie we wrodzonej hiperlipemii) czy raczej zaburzeniem czynnościowym (to samo nadciśnienie jako wyraz doświadczanego stresu)?
  • Czy objawy chorobowe narastały od wielu lat będąc przejawem genetycznie uwarunkowanych predyspozycji pacjenta?
  • Czy wskazana jest dalsza diagnoza medyczna i jak ma ona przebiegać?
  • Jakie w związku z tym należy wdrożyć konkretne postępowanie lecznicze?
  • Czy struktura psychofizyczną pacjenta w jakiś szczególny sposób naraża go na wystąpienie objawów chorobowych, z którymi się zgłasza (np. wzmożona drażliwość, bezsenność i nadciśnienie w osobowości typu A, otyłość jako maska przewlekłych zaburzeń lękowych i dystymicznych o umiarkowanym nasileniu, bezsenność w zaburzeniach anankastycznych)?
  • Czy wymagane jest jakieś przemodelowanie niektórych nieadekwatnych wzorców oceny sytuacji interpersonalnej i społecznej, schematów myślenia i przeżywania emocjonalnego (np. nieumiejętność radzenia sobie z przewlekłym stresem, niezdolność do wyłączania się z obowiązków czy unikania nadmiernej postawy rywalizacyjnej, asertywność)?
  • Czy, w kontekście wystąpienia objawów chorobowych, możemy stwierdzić jakiś rodzaj narażania na czynniki szkodliwe o charakterze stricte fizykalnym lub psychospołecznym (np. czy pacjent jest narażony na przewlekły stres społeczny, czy jest przeciążony w obszarze zawodowym lub wręcz wypalony zawodowo, czy poddany jest jakiejś presji, czy przebywa w hałasie, pracuje w trybie zmianowym i cały szereg innych)?
  • Czy same objawy zgłaszane przez pacjenta ujawniają się w kontekście narażenia pacjenta na konkretne, zdefiniowane czynniki szkodliwymi występujące w środowisku biologicznym i psychospołecznym pacjenta (konkretne sytuacje generują określone objawy)?
  • Czy możemy mówić o osobniczej predyspozycji na konkretne czynniki szkodliwe (np. czy szczególnie źle reaguje na hałas, sztuczne światło, pracę w nietypowych warunkach, nadmierne naciski na efektywność)?

 Diagnoza etiologiczna – przeanalizowanie, jakie są osobnicze predyspozycje wystąpienia objawów chorobowych u pacjenta oraz zweryfikowanie szkodliwości środowiskowej jest drugim poziomem diagnozy prowadzonym w Poradni HarmonyMed.

 Trzeci stopień zintegrowanej diagnozy chorób cywilizacyjnych to zbadanie wzorców nawykowych pacjenta w kontekście wystąpienia chorób cywilizacyjnych. Zweryfikowanie czy i jakie konkretne zachowania nawykowe mogą być szkodliwe dla pacjenta.

W przebiegu wywiadu lekarskiego staramy się dowiedzieć:

  • Czy objawy chorobowe, a nawet całe schorzenie nie jest pochodną jakiegoś nieadekwatnego schematu nawykowego – wzorca zachowań przyczyniającego się pogorszenia stanu zdrowia (np. objadanie się w stresie jako przyczyna otyłości trzewnej, złe nawyki postawy jako przyczyna przewlekłych zespołów bólowych kręgosłupa, nawykowy brak odpoczynku jako przyczyna zespołu przewlekłego zmęczenia)?
  • Czy mówiąc wprost – pacjent nie działa na swoją niekorzyść albo nie wiedząc o tym, albo nie umiejąc zmienić swojego złego nawyku (np. jedząc fast food w otyłości, przesiadując po nocy w sytuacji bezsenności, nie biorąc urlopów czy zwolnień lekarskich w sytuacji neurastenii)?
  • Czy niekorzystne nawyki mają charakter długoterminowy i są utrwalonym wzorcem postępowania (np. jako wyraz zachowań stale obecnych w rodzinie pochodzenia, grupie środowiskowej czy rówieśniczej)?
  • Czy też raczej są one nieadekwatną odpowiedzią na narastający dyskomfort psychiczny związany z jakąś nową, niekorzystną sytuacją życiową (np. przejadamy się, bo doświadczamy stresu w pracy, jemy fast food, bo nie mamy czasu na gotowanie zdrowych posiłków itp.)?
  • Czy niezbędna jest modyfikacja nieadekwatnych schematów zachowania i postępowania oraz zmiana antyzdrowotnych nawyków pacjenta?
  • W jakim stopniu utrwalone są niekorzystne wzorce nawykowe?
  • Czy będzie to wymagało jedynie krótkoterminowych oddziaływań psychoedukacyjnych, czy też raczej wdrożenia celowanej Terapii Zmiany Antyzdrowotnych Nawyków?
  • Diagnoza wzorca nawykowego – przeanalizowanie, jakie są osobnicze nawyki antyzdrowotne zwiększające ryzyko wystąpienia objawów chorobowych u pacjenta trzecim poziomem diagnozy prowadzonym w Poradni HarmonyMed.

 Trzystopniowa i złożona diagnoza medyczna prowadzona w Specjalistycznej Poradni Leczenia Chorób Cywilizacyjnych uwzględnia analizę objawowo-sytuacyjną, etiologiczną oraz nawykową. Tak prowadzona diagnoza pozwala na wybór najbardziej adekwatnych schematów dalszego postępowania klinicznego.