Diagnoza medyczno-behawioralna prowadzona w Specjalistycznej Poradni Leczenia Chorób Cywilizacyjnych HarmonyMed ma charakter złożony i wielostopniowy.

 Pierwszy stopień zintegrowanej diagnozy chorób cywilizacyjnych to zbadanie jak dokładnie prezentują się objawy chorobowe, z którymi zgłasza się do nas pacjent i jakie są okoliczności, w których się one ujawniają.

 Kluczowym zadaniem diagnostycznym na tym etapie jest zweryfikowanie charakteru objawów oraz kontekstu ich wystąpienia. Badamy więc co dokładnie i w jakich okolicznościach dzieje się z pacjentem.

 W przebiegu wywiadu lekarskiego staramy się dowiedzieć:

– Jak wyglądają same objawy chorobowe, czy mają one charakter ciągły, czy też sytuacyjny, jakie jest nasilenie objawów i ich zmienność?
– Jaka jest konstelacja objawowa, czyli czy objawy tworzą jakiś spójny obraz kliniczny, czy też są zmienne i mało powtarzalne?
– Czy obraz kliniczny wskazuje na jakiś zespół chorobowy z konkretną, jasno zdefiniowaną etiologią (np. bezsenność w depresji, nadciśnienie nerkopochodne, przewlekłe zmęczenie w niedoczynności tarczycy itd.)?
– Czy zgłaszane objawy są raczej wyrazem przewlekle doświadczanego dystresu i skutkować będą wielonarządowymi zespołami klinicznymi?
– Czy wystąpienie lub też nasilenie objawów chorobowych związane jest z jakąś szczególną sytuacją życiową pacjenta, zarówno w obszarze życia społecznego, zawodowego, jak i prywatnego?
– Czy są okoliczności, miejsca lub ludzie, które w jakiś sposób wpływają na nasilenie dyskomfortu psycho-fizycznego i nasilenia cierpienia? Np. czy szczególnie źle śpimy po doświadczonym stresie w pracy, przejadamy się po konfliktach z partnerem, boli nas głowa po wielogodzinnym pobycie w biurze?
– Czy towarzyszy lub poprzedza wystąpieniu objawów chorobowych jakiś powtarzalny stan emocjonalny, konkretne złe samopoczucie psychiczne lub powtarzalny wzorzec myślowy?
– Czy to, co dzieje się z pacjentem na poziomie objawowym (np. napadowi nadciśnienia, bezsenności, objadaniu się) ma związek z jakimś jego niekorzystnym stanem psychicznym?
– Czy ten stan psychiczny (np. rozdrażnienie, niepokój, znużenie) w jakiś sposób poprzedza wystąpienie objawów lub je nasila?

 Diagnoza objawowo-sytuacyjna – przeanalizowanie obrazu klinicznego schorzenia i okoliczności wystąpienia i nasilenia objawy chorobowych u pacjenta jest pierwszym poziomem diagnozy prowadzonym w Poradni HarmonyMed.

 Drugi stopień zintegrowanej diagnozy chorób cywilizacyjnych to zbadanie dlaczego w ogóle doszło do zachorowania. Co jest konstytucjonalnym czynnikiem predysponującym do wystąpienia choroby i jakie konkretne czynniki środowiskowe mogą być szkodliwe dla pacjenta.

 Kluczowym zadaniem diagnostycznym na tym etapie jest zweryfikowanie etiologii schorzenia – dlaczego właśnie ten pacjent doświadcza takowych cierpień. Badamy wiec czy choroba może być wyrazem wrodzonych, genetycznych predyspozycji pacjenta lub jego utrwalonej struktury psycho-fizycznej, ale też czy może być wynikiem oddziaływania konkretnych, szkodliwych czynników środowiskowych.

 W przebiegu wywiadu lekarskiego staramy się dowiedzieć:

– Czy zgłaszane przez niego objawy stanowią wyraz zaburzeń stricte fizykalnych związanych z biologicznie zdeterminowanymi chorobami organizmu (np. otyłość w przebiegu szeregu zaburzeń endokrynnych, bezsenność i lęk w chorobie afektywnej, przewlekłe zmęczenie w niedoczynności tarczycy i mnóstwo innych przykładów wpływu konkretnych chorób somatycznych na samopoczucie)?
– Czy są one elementem jakiejś konkretnej choroby organicznej (np. nadciśnienie we wrodzonej hiperlipemii) czy raczej zaburzeniem czynnościowym (to samo nadciśnienie jako wyraz doświadczanego stresu)?
– Czy objawy chorobowe narastały od wielu lat, będąc przejawem genetycznie uwarunkowanych predyspozycji pacjenta?
– Czy wskazana jest dalsza diagnoza medyczna i jak ma ona przebiegać?
– Jakie w związku z tym należy wdrożyć konkretne postępowanie lecznicze?
– Czy struktura psycho-fizyczna pacjenta w jakiś szczególny sposób naraża go na wystąpienie objawów chorobowych, z którymi się zgłasza (np. wzmożona drażliwość, bezsenność i nadciśnienie w osobowości typu A, otyłość jako maska przewlekłych zaburzeń lękowych i dystymicznych o umiarkowanym nasileniu, bezsenność w zaburzeniach anakastycznych)?
– Czy wymagane jest jakieś przemodelowanie niektórych nieadekwatnych wzorców oceny sytuacji interpersonalnej i społecznej, schematów myślenia i przeżywania emocjonalnego (np. nieumiejętność radzenia sobie z przewlekłym stresem, niezdolność do wyłączania się z obowiązków czy unikania nadmiernej postawy rywalizacyjnej, asertywność)?
– Czy, w kontekście wystąpienia objawów chorobowych, możemy stwierdzić jakiś rodzaj narażania na czynniki szkodliwe o charakterze stricte fizykalnym lub psycho-społecznym (np. czy pacjent jest narażony na przewlekły stres społeczny, czy jest przeciążony w obszarze zawodowym lub wręcz wypalony zawodowo, czy poddany jest jakiejś presji, czy przebywa w hałasie, pracuje w trybie zmianowym i mnóstwo innych)?
– Czy same objawy zgłaszane przez pacjenta ujawniają się w kontekście narażenia pacjenta na konkretne, zdefiniowane czynniki szkodliwymi występujące w środowisku biologicznym i psychospołecznym pacjenta — konkretne sytuacje generują określone objawy?
– Czy możemy mówić o osobniczej predyspozycji na konkretne czynniki szkodliwe (np. czy szczególnie źle reaguje na hałas, sztuczne światło, pracę w nietypowych warunkach, nadmierne naciski na efektywność)?

 Diagnoza etiologiczna – przeanalizowanie, jakie są osobnicze predyspozycje wystąpienia objawów chorobowych u pacjenta oraz zweryfikowanie szkodliwości środowiskowej jest drugim poziomem diagnozy prowadzonym w Poradni HarmonyMed.

 Trzeci stopień zintegrowanej diagnozy chorób cywilizacyjnych to zbadanie wzorców nawykowych pacjenta w kontekście wystąpienia chorób cywilizacyjnych. Zweryfikowanie czy i jakie konkretne zachowania nawykowe mogą być szkodliwe dla pacjenta.

 W przebiegu wywiadu lekarskiego staramy się dowiedzieć:

– Czy objawy chorobowe, a nawet całe schorzenie nie jest pochodną jakiegoś nieadekwatnego schematu nawykowego – wzorca zachowań przyczyniającego się pogorszenia stanu zdrowia (np. objadanie się w stresie jako przyczyna otyłości trzewnej, złe nawyki postawy jako przyczyna przewlekłych zespołów bólowych kręgosłupa, nawykowy brak odpoczynku jako przyczyna zespołu przewlekłego zmęczenia)?
– Czy, mówiąc wprost, pacjent nie działa na swoją niekorzyść albo nie wiedząc nawet o tym, albo nie umiejąc zmienić swojego złego nawyku (np. jedząc fast food w otyłości, przesiadując po nocy w sytuacji bezsenności, nie biorąc urlopów czy zwolnień lekarskich w sytuacji neurastenii)?
– Czy niekorzystne nawyki mają charakter długoterminowy i są utrwalonym wzorcem postępowania (np. jako wyraz zachowań stale obecnych w rodzinie pochodzenia, grupie środowiskowej czy rówieśniczej)? Czy też raczej są one nieadekwatną odpowiedzią na narastający dyskomfort psychiczny związany z jakąś nową, niekorzystną sytuacją życiową (np. przejadamy się, bo doświadczamy stresu w pracy, jemy fast food, bo nie mamy czasu na gotowanie zdrowych posiłków, i tak dalej)
– Czy niezbędna jest modyfikacja nieadekwatnych schematów zachowania i postępowania oraz zmiana antyzdrowotnych nawyków pacjenta?
Jak bardzo utrwalone są niekorzystne wzorce nawykowe?
– Czy będzie to wymagało jedynie krótkoterminowych oddziaływań psychoedukacyjnych, czy też raczej wdrożenia celowanej Terapii Zmiany Antyzdrowotnych Nawyków?

 Diagnoza wzorca nawykowego – przeanalizowanie, jakie są osobnicze nawyki antyzdrowotne zwiększające ryzyko wystąpienia objawów chorobowych u pacjenta jest trzecim poziomem diagnozy prowadzonym w Poradni HarmonyMed.

 Trzystopniowa i złożona diagnoza medyczna prowadzona w Specjalistycznej Poradni Leczenia Chorób Cywilizacyjnych uwzględnia analizę objawowo-sytuacyjną, etiologiczną oraz nawykową.

 Tak prowadzona diagnoza pozwala na wybór najbardziej adekwatnych schematów dalszego postępowania klinicznego.